Naast “de scheve tafel”, het EYE-project, het aankomende leerlingentoneel, de 100-dagenshow en de 40-dagen-zonder-vlees-actie is ook de jaarlijkse kristalgroeicompetitie van start gegaan. Slechts vier weken krijgen we om een zo groot en een zo zuiver mogelijk aluinkristal te laten groeien. Dit is ons favoriet kristal : we houden van zijn prachtige geometrische vorm, een octaeder.
De Sint-Barbarkerk is naar aloude traditie weer onze ‘hub’. Dag en nacht heerst er een constante temperatuur. Zelfs wanneer de lente in het land is, ervaren we tussen de dikke muren nog steeds wintertemperaturen. Dit garandeert geen onverwachts oplossen van de octaeders wegens plotse temperatuursfluctuaties maar een traag en zuiver groeiproces. En toch, volgens de leerlingen gaat het net iets te traag: zij willen vooral grote kristallen. Wat konden we doen om het groeiproces te versnellen? Iets voor het octopusproject (= project voor hoogbegaafden) ?
Lieven Van Holm, onze fysicus met een waar technisch vernuft, ontwikkelde samen met een aantal leerlingen vanuit het octopusproject een klimaatkast waar, via een ingenieus computerprogramma en dito schakelingen met arduino’s en sensoren, de temperatuur constant tussen de 24 en 25°C wordt gehouden. Eureka ! Een constante temperatuur zoals in de kerk, maar dan 15 graden hoger, betekent een snellere groei van de aluinkristallen. De eerste testen zijn alvast veelbelovend.
Vanop verschillende fronten wordt er momenteel aan de kristallen gewerkt : de octopusgroep met hun klimaatkast, de eerstejaars uit de STEAMklas, die het ganse procedé van oververzadigde oplossing tot kristal hebben doorlopen, en tenslotte de tweede- en derdegraadsleerlingen die door de kristalmicrobe gebeten zijn en alles uittesten wat voorhanden is.
Aluinkristallen, we gaan ervoor. We houden jullie op de hoogte!